ontstaan

Ontstaan van Golfclub Gaasterland

Historie

In maart 1986 richten een aantal mensen de Stichting Golfclub Gaasterland op met als oogmerk een golfbaan te realiseren in de Zuidwest hoek van Friesland. Op dat moment was er alleen nog maar een andere golfbaan: de 9 holes baan in Lauswolt. Allerlei plannen kwamen langs. Maar toen de Vereniging Golfclub Gaasterland in mei 1987 werd opgericht was er nog steeds geen uitzicht op een baan.

 

Het groepje belangstellenden moest genoegen nemen met een kleine ruimte op het kaatsveld in Balk. Daar werd ook een hok als driving range neergezet en men kreeg les van een pro in opleiding. In januari 1988 realiseerde het bestuur zich dat met oefenen op het kaatsveld, de tijd tot een goede golfbaan beschikbaar was niet overbrugd kon worden. Naast het kaatsveld lag een terrein met als bestemming ‘actieve recreatie’. De gemeente Gaasterland (nu de Friese Meren) werkte mee en al snel lagen op dit terrein van 6,5 ha. zes mooie oefenholes. Vanaf maart 1988 werd dit terrein van de gemeente gehuurd. Een oude directiekeet werd het clubhuis.

 

Ondertussen bleef het stichtingsbestuur op zoek naar een terrein voor een volwaardige golfbaan. Omdat er in die jaren meer golfbanen in Friesland verscheen werden de plannen voor een 18 holes baan terzijde geschoven. Het ging nu om een 9 holes baan. Dat terrein werd uiteindelijk gevonden in Oudemirdum aan de Sminkewei. In 1994 werden oriënterende gesprekken gevoerd met de diverse eigenaren, de gemeente en natuur- en milieuorganisaties. In april 1995 kwam men tot een overeenkomst en werd 25 hectare aangekocht. Er kwamen weer nieuwe problemen. Het bestemmingsplan moest worden gewijzigd van agrarisch naar iets van sport en spel. Maar opeens werden er aanvullende onderzoeken geëist onder meer omdat het terrein onderdeel was geworden van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Half Gaasterland was net aangewezen als beschermd natuurgebied!

 

Die uitwerking van de EKS voor 550 hectare ging niet eenvoudig. Gaasterland zette zijn hakken in het zand en de boeren namen het ‘hun’ FLTO zelfs kwalijk dat ze niet tégen de plannen hadden gestemd. Alles leek vast te zitten. In juni 1996 moest er een Commissie van Wijze Mannen aan te pas komen om het geheel los te trekken. Deze cie kwam met een advies voor het zoeken van een oplossing en gaf daarvoor ijkpunten mee.

 

Een daarvan was dat de voorgenomen golfbaan in het plan een plaats moest krijgen. Maar daarvoor moest dan wel voldoende ruimte zijn. Er was door de stichting slechts 25 hectare aangekocht. De oplossing werd gevonden in een convenant. De golfclub zou 47 hectare van het natuurgebied verwerven, waarvan 17 hectare voor de aanleg van 9 holes zou worden gebruikt. De rough werd aangemerkt als natuur, het gebruik van mest aan banden gelegd, de manier van maaien exact omschreven, de dassenburcht beschermd en de positie van herten en reeën vastgelegd. Er zou een ‘groen certificaat’ worden afgegeven, waardoor de rente van de noodzakelijke lening lager was dan het vigerende niveau.

 

Er zijn 40.000 bomen geplant en 29 van de 46 hectare van de baan is gegarandeerd als perfect onderhouden natuurgebied. De ruiters kunnen vrijelijk rijden over de paden die de baan doorkruisen. De Vereniging Das en Boom is erg tevreden met zijn twee burchten.

 

In april 2001 ging symbolisch de eerste schep in de grond. Er kwam een clubhuis dat met veel inspanning door de leden geverfd en aangekleed werd. Vanaf maart 2003 kon er op de baan gespeeld worden. De officiële opening van baan en clubhuis vond plaats op 12 september van dat jaar.

 

Wat toen als clubhuis diende waren voor een deel tweedehands cabins. En die hadden niet het eeuwige leven. Dat gedeelte verdween en werd vervangen door een nieuw deel met ruime hal, gangen en kleedruimtes. De opening van dit verbouwde clubhuis vond plaats op 30 september 2011.